Rozdział 11

włącz

"Give me a reason to love you,

Give me a reason to be,A woman,It's all I wanna be is all woman."

Wpadłam na halę, no bo ja przecież muszę sobie kupić kawę i coś do żarcia. Halo? Przecież Tośka bez żarcia te trzy godziny nie wytrzyma. Machnęłam do Stephana że jestem, usiadłam wygodnie obok Oskara i rozpoczęłam pracę. Tsaa. Zabawne. Wyciągnęłam krzyżówkę i w jednej dłoni trzymałam jabłko, a w drugiej długopis. 

- Co tam ciekawego masz? - pyta Jarząbek.

- Mateusz, siatkarz. Na cztery litery.

- Mika! Do jasnej cholery rusz żesz się. - wydarł się w tym momencie Piter. 

ZARAZ! Stop! Piter krzyczy?! Ło matko z ojcem!

- Ej, ja też to wiedziałem.- odpowiada Oskar robiąc podkówkę z ust jak małe dziecko.

- Następnym razem Ci się uda. - mówię wpisując następne hasła. 

- Siostra, rzuć wodę pliiiiiiis.- drze się Krzysiek.

- A rączek Bozia nie dała?

- Srała. Nie pierdziel tylko daj. 

Wzdycham głośno i rzucam mu butelkę. On wysłał mi buziaczka w powietrzu. Pokręciłam oczami i usiadłam znowu na moim miejscu. 

- Oskar, mam do Ciebie pytanie ale musisz mi szczerze odpowiedzieć.- zaczynam patrząc mu w oczy.

- No jedziesz mała.- mruga do mnie i bierze kilka łyków napoju.

- Czy ja.. czy ja przytyłam? - mówię poważnie.

Oskar na moje słowa aż zakrztusił się kawą czym zwrócił na siebie uwagę innych. 

- Do reszty zgłupiałaś? Przecież masz idealne ciało. -mówi i po chwili peszy się swoją śmiałością.

- Serio tak myślisz? - zapytałam lekko się rumieniąc.

Pokiwał głową i wrócił do pracy. 

- Dziękuje - powiedziałam i cmoknęłam go w policzek. 

- Jarząbek! Uważaj sobie, ja wszystko widzę.- krzyknął w naszą stronę Kubiak. 

- Ale to ona! Nic nie poradzę, że ociekam zajebistością! - odparł z uśmiechem. 

Żeby nie było że się śmieje, zakryłam się gazetką. 

- Młoda co się tak trzepiesz? Epilepsji dostałaś? - pyta Zbyszek. 

- Zbyszek przestać rozmawiać. Trening - drze się Stephane.

Kręci oczami i wraca do treningu. 

Do końca zostało jakieś dwadzieścia minut. Robiłam im zdjęcia i śpiewałam ciąglę piosenkę .

- Ale lubię twoje włosy 

Glany, cienkie papierosy

 Małą bliznę na kolanie

(I że) nie o wszystkim mówisz mamie..

- Lubię gdy jesteś zawzięta..- zaczyna Kubiak.

- Kiedy walczysz o zwierzęta - dołącza Piter 

- Że masz dziary w dziwnych miejscach - śpiewa Igła.

- Że się kochasz przy Beatlesach - wydziera się Winiar z Kurasiem.

I nagle nastała cisza. Ale taka cicha cisza że cichszej być nie może. 

- Bo ja lubię Twoje włosyyyy - wydarliśmy się wszyscy razem. 

- Dlaszego musze pracować z tymi debilami? - zaśmiał się trener. - Koniec na dziś. 

Wszyscy chłopcy niczym banda niedorobów wydarli się i czym prędzej polecieli do szatni.

Po kolacji czyli póóóóźnym wieczorem.

Wzięłam gorący prysznic, posmarowałam się balsamem i owinięta ręcznikiem poszłam do pokoju. Oczywiście nie zdziwił mnie widok jaki zastałam w pomieszczeniu. A mianowicie znajdowała się tam większa połowa reprezentacji. 

- Uuuuuuu.- zawyli widząc mnie roznegliżowaną.

- Tośka ubrałabyś się. - warknął Igła.

- Nie ma na co patrzeć- powiedział Misiek i przykrył mnie bluzą. 

- Nie ma? - odparłam podnosząc brew. 

- uuuu. - znów zawyli. 

- Yyy. Skarbie. To nie tak. 

- A jak? Chętnie się dowiem. - oparłam ręce o biodra.

- No bo.. Bo oni.. I Ty.. No wiesz.. - zaczął się miotać Kubiak.

- Miotasz się w zeznaniach kochanie. - powiedziałam i biorąc ciuchy uciekłam do łazienki.

************

Hejże :* 

Przepraszam z góry za to wyżej. Nie odpowiadam za zdrowie psychiczne czytającego. 

Ale jeśli już to czytasz, proszę skomentuj . 

Kisses,

Rudzielec.

Rozdział 10.

W tym momencie zadzwonił telefon.
- Słucham.- powiedziałam nie patrząc jak zwykle kto dzwoni.
-No to dobrze że słuchasz. Cześć brzydalu.
- Zuzka? - zapytałam.
- A kto kurwa? Matka Teresa z Kalkuty?
Zaśmiałam się na jej odpowiedź.
- Cześć gówniarzu! Co się stało że dzwonisz?
- To że jesteś starsza o kilka miesięcy nie znaczy żeś mądrzejsza. A tak chciałam Ci dupę pomęczyć. Co robisz? Pewnie się opieprzasz jak zawsze.
- Nieeee. Właśnie..yyy.. wypełniałam papiery tych młotów.- powiedziałam dość nieskładnie wyłączając film.
- Jaasne. Zgaduję że oglądałaś po raz tysięczny " Gwiazd naszych wina" . - powiedziała śmiejąc się.
- Och zamknij się. Złotopolscy są na treningu, a mi się dupska ruszyć nie chciało.
- Dobra to Ci nie przeszkadzam, pozdrów Krzysia i Majkela.
- Ok. Ciao - powiedziałam, cmoknęłam do słuchawki i rozłączyłam się.
W tej samej chwili do mojego pokoju wleciał Michał. Dosłownie. Potknął się o próg i padł jak długi na podłogę. Nie mogąc się opanować wybuchnęłam gromkim śmiechem.
- Tak, kochanie. Bardzo zabawne. No boki zrywać. - powiedział wykrzywiając usteczka w podkówkę.
- Przepraszam. Nic Ci się nie stało Misiu? - kucnęłam przy nim i pogłaskałam go po głowie.
- Boli. O tu.- i niczym dziecko pokazał na swoje usta.
Nie wiele myśląc pocałowałam go lekko.
- A Wy co tak leżycie?- spytał mój braciszek stając w drzwiach. Jego mina była mniej więcej taka -> O.o
- Zniżamy się do Twojego poziomu - odparł Michał śmiejąc się razem ze mną.
- Z kim ja żyję? Tośka wstawaj.- pokręcił głową z politowaniem Krzysiek.
Wstałam i pomogłam wstać także mojej drugiej połówce. Otrzepałam się z niewidocznego kurzu i spojrzałam na brata.
- A Ty masz jakiś romans do mnie czy jak? - spytałam.
- Iwona dzwoniła. Mówiła że przyjedzie w sobotę bo ma dla Ciebie jaką paczkę.Nie wiem o co chodzi.- powiedział i chciał się powoli wycofać.
- A i jeszcze jedno. Michał obserwuję Cię. - dodał z powagą.
Kubiak głośno przełknął ślinę i kiwnął kilka razy głową. Serio, widziałam strach w jego oczach.
- Krzysiek! Nie denerwuj mnie.- warknęłam w jego stronę.
A on jak gdyby nigdy nic wzruszył rękami i odszedł.
Jako że była już pora obiadu zeszliśmy na stołówkę. Odebrałam swoją jedzonko dziękując uśmiechem pani Jadzi i przysiadłam się do Kubiaka, Zbycha, Krzyśka, Piotrka i Winiara.
- Smacznego panowie. - powiedziałam susząc zęby w ich stronę.
- Wzajemnie.
Wszyscy zajadali się potrawami przygotowanymi przez spalską Magdę Gessler. Tylko Dziku był jakiś przygaszony.
- Wszystko w porządku?- szepnęłam w jego stronę.
Spojrzał mi głęboko w oczy i uśmiechnął się lekko. Złapałam go za rękaw i pociągnęłam do swojego pokoju.
- Co się dzieje?
Nic nie odpowiedział. Siedział i patrzył w dal. Zrozumiałam o co chodzi. Chodziło o Krzyśka. Postanowiłam to załatwić. Jednak w tej chwili musiałam zrobić coś by o tym nie myślał. Pchnęłam go na łóżko, usiadłam na nim okrakiem i pocałowałam go namiętnie wlewając w ten pocałunek tyle miłości ile dałam rade.Po chwili czułam jego podniecenie , a jego dłonie jeździły po całym moim ciele. Przyssał się do mojej szyi i uśmiechnął się łobuzersko.
- O jak pięknie wyszło. - powiedział i zaczął się przyglądać swojej malince.
- Tak się bawisz? - spytałam unosząc brew i zrobiłam to samo tylko że na klatce piersiowej.
- Teraz możesz iść się przebierać z chłopakami - dodałam z uśmiechem.
Zaśmiał się szczerze i pocałował mnie.
- Kocham Cię Tosia. - powiedział patrząc mi prosto w oczy.
- A ja Ciebie Misiu.
- Wszystko pięknie ładnie ale mamy trening gołąbeczki - powiedzieli Krzysiek z Winiarem stojąc w drzwiach.
- My mamy do pogadania.- powiedziałam i zmierzyłam wzrokiem Igłę.
Tym razem to on się przestraszył. Ha! Jak chcę to potrafię być ostra! Michał nałożył koszulkę, cmoknął mnie w policzek i poszedł się przygotować do wyjścia. Ja weszłam do łazienki, spięłam włosy w wysokiego kucyka i dopiero wtedy zobaczyłam dzieło Kubiaka. Starałam się to choć trochę przypudrować ale że tak powiem ch.. członek to dało. Ubrałam koszulkę reprezentacyjną którą dostałam od PZPS-u , legginsy i moje nowiutkie air maxy. Przejrzałam się jeszcze w lustrze i po stwierdzeniu że nie ma źle, wyszłam na trening z Michałem uprzednio zamykając pokój.

****
Dziś trochę dłuższy. Wydaje mi się że nie jest najgorszy ale zostawiam to waszej ocenie.
Czytasz+ Komentujesz = Motywujesz!
Kisses,
Rudzielec.

Ogłoszenie

Bardzo chciałam Was przeprosić ale niestety jestem zmuszona zawiesić bloga na czas nieokreślony.
Mam lekki rozpierdol w głowie i nie jestem w stanie sklepać porządnego zdania.
Jeszcze raz przepraszam.
Kocham Was,
Rudzielec.

Rozdział 9.

włącz:

Wstałam z łóżka mając zerowe chęci do życia.  Poszłam pod szybki prysznic. Gorąca woda sprawiała że natychmiastowo otwierało się moje gardło do śpiewania.
-  Nikt nie wie jak mi jest chujowo.. przejebaaanee-darłam się kompletnie zapominając  że za ścianą miałam Pawła Zagumnego.
- Tośka, jak Cie lubię ! Zamknij twarz bo tam przyjdę!- wydarł się.
- Przepraszam.- odpowiedziałam skruszona.
Owinęłam się ręcznikiem i po umyciu zębów i wysuszeniu włosów wyszłam do pokoju z balsamem w ręku. Jak sie okazało na moim wygodnym łóżku leżał już Kubiak oglądając jakieś pierdoły w telewizji, Zbyszek żarł moje żelki, a  Piter leżał na drugim łóżku i przeglądał coś na moim laptopie. Zaraz! Stop! Zbyszek żre MOJE żelki?!
- Czy Was już doszczętnie pojebało?! Zbyszek, kurwa te były ostatnie! - wydarłam się i odebrałam mu już i tak pustą paczuszkę.
- Martwię się żeby Ci za dużo tłuszczyku nie przybyło- powiedział i wyszczerzył się w moim kierunku.
- Że co kurwa?! Uważasz że jestem gruba?! Zapierdole Cię.. - wysyczałam niebezpiecznie się do niego zbliżając.
- Ktoś tu chyba okresu dostał.- wymruczał Piter.
- Nie no, wypierdalać mi stąd bo nie ręczę za siebie. - warknęłam w ich stronę.
Zibi z Piotrkiem wstali i mrucząc jakieś bzdety wyszli z pokoju.
- A Ty co? - spytałam mojego chłopaka
- Kotek okres masz?- spytał spokojnie.
Kiwnęłam głową ze smutkiem.
- Zaraz wracam. - powiedział i zniknął za drzwiami.
Jak powiedział tak też zrobił. Po chwili wrócił z jakąś torbą.
- Proszę kochanie. To dla Ciebie.- powiedział i mi ją wręczył.
Zerknęłam do środka,a w niej znajdowały się czekolady, lody,tabletki przeciwbólowe, kilka filmów i jego bluza którą tak kochałam.
Podeszłam i pocałowałam go pokazując jak wiele znaczył dla mnie ten gest.
- Załatwiłem dla Ciebie wolne dziś kochanie. Poleż sobie, wiem że się źle czujesz. - powiedział i cmoknął mnie w czoło.
- Boże, jak ja Cię kocham. Dziękuje, jesteś najlepszy Misiu.- odparłam i wtuliłam się w jego ciepłą klatkę piersiową.
- Ja Ciebie też mała. Odkupię Ci te żelki co je Bartman zjadł, ok? - spytał.
Nie odpowiedziałam nic tylko kiwnęłam lekko głową. Po chwili wygoniłam chłopaka z pokoju, w końcu musiałam się ubrać bo śniadanie czekało.
Jako że wszystko mnie bolało postanowiłam ubrać dres. A co?! Dziś mogę być dresem.
Ubrana i w miarę uczesana stanęłam przed lustrem.
- No.. jest beznadziejnie. Jesteś tak brzydka że oczy mi łzawią na Twój widok.- mówiłam do swojego odbicia. Wzruszyłam ramionami i wyszłam z pokoju. Powędrowałam do stołówki gdzie byli już wszyscy. Przywitałam się grzecznie ze wszystkimi i odebrałam moje płatki i kawusię od kochanej pani Bożenki. Usiadłam przy stoliku obok mojego mężczyzny, na przeciwko Krzyśka.
- Co Ty taka spokojna?- spytał mój brat po kilku minutowej obserwacji.
- Spier..- zaczęłam ale na szczęście Kubiak przerwał mi w odpowiednim momencie.
- Nie dziś Krzysiu. Poczekaj kilka dni. - powiedział i przytulił mnie.
Takim oto sposobem miałam przez kilka dni totalny spokój. Oczywiście przyłazili do mnie z problemami bo na tym polegała moja praca ale nie odwalało im tak bardzo.
Siedziałam z kubełkiem lodów i oglądałam film " Gwiazd naszych wina".
- Hazel no widzisz że on Cie kocha! Zrób coś! - darłam się na laptopa ze łzami w oczach.
W tym momencie zadzwonił mój telefon.

******
Chyba już mnie nie lubicie.. Widzę że tu zaglądacie ale brak komentarzy. Smutno.
No cóż. Dziękuje za te wyświetlenia. Nawet nie wiecie ile to dla mnie znaczy.
Czytasz+Komentujesz=Motywujesz!
Kisses,
Rudzielec

Rozdział 8

włącz

Kilka miesięcy później...

Spytacie : Co zmieniło się w moim życiu przez ten czas? Otóż odpowiedź jest prosta. Nic. Nie no żartuję. Jestem aktualnie w Spale. Tak, dobrze myślicie zostałam oficjalnym psychologiem Reprezentacji Mężczyzn w Piłce Siatkowej. Jestem tu już tydzień. Chłopcy szaleją na treningach, a do mnie wpadają po kolacji . Czasem mamy też tak zwane terapie grupowe ale to tylko tak ładnie brzmi. Tak naprawdę to siedzimy i gramy w karty lub w "prawda czy wyzwanie".
Właśnie oglądałam jakiś dziwny odcinek "Rozmowy w toku " kiedy do mojego pokoju wbił nie kto inny jak mój brat wraz ze Zbyszkiem.
- Dzień dobry Tosiek - zawołał Zibi
- Cześć dziubek. Co chcesz? - odparłam nie odrywając wzroku od telewizora.
- Musisz nam pomóc siostra. - odezwał się Krzysiek.
Z niechęcią oderwałam się od ekranu i kiwając głową zachęciłam go do rozwinięcia.
-Piter pokłócił się z Bartkiem i się do siebie nie odzywają. Teraz Bartek się na nas wyżywa.
- Pit z Kurkiem?! Nie wierze. Mój ulubiony bromans. No ale o co im poszło?
- Bo.. Ale to jest poważna sprawa.
- No mówże! - ponaglałam Krzyśka.
- Kuraś zeżarł ostatnią paczkę piegusków należących do Cichego.- powiedział ze śmiertelną powagą.
Nie mogąc się opanować wybuchnęłam perlistym śmiechem, za co zostałam zgromiona wzrokiem przez chłopaków.
-No ale co ja Wam na to poradzę? Nie może mu tych ciastek odkupić? -Spytałam zdziwiona.
- No odkupił mu ale Pit mówi że zdrady mu nie wybaczy. - powiedział ze smutkiem Zbyszek.
- O ja pierdole.- mruknęłam, za co dostałam w łeb od brata.
Zmierzyłam go wzrokiem i wstałam z łóżka.
- Załatwię to ale wisicie mi wiadro lodów. Od Grycana. A co?! Takie szaleństwo!- wyszczerzyłam się w ich kierunku.
- Ech drogo będzie mnie to kosztować ale ok. - westchnął Zbyszek
Wyszłam z pokoju i kierowałam się w stronę pokoju 203 kiedy ni z Gruszki ni z Kadzia wyskoczył mój chłopak.
- Dzień dobry, kocham Cię- zaczął śpiewać przytulając mnie od tyłu.
- Ja Ciebie też Misiu ale muszę iść załatwić sprawę z Kurasiem i Cichym. - powiedziałam wyginając usta na kształt podkowy niczym małe dziecko.
- Załatwiłem to już, bo wiedziałem że te matoły do Ciebie przyjdą- powiedział i wypiął dumnie klatę.
Moje oczy zrobiły się wielkości pięciozłotówek i wyszczerzyłam się najbardziej jak tylko umiałam.
- Mój bohaterze! - powiedziałam i namiętnie go pocałowałam.
Kiedy oderwaliśmy się od siebie spojrzałam mu głęboko w oczy i już chciałam coś powiedzieć gdy z mojego pokoju wyleciał Krzysiek z jakąś książką.
- Antonino Weroniko Ignaczak! Co Ty do cholery czytasz? Przez takie książki powinnaś do Częstochowy na kolanach zapieprzać! Co ja mówię? Do Częstochowy? Do Watykanu! Skąd Ty to masz?!- wydarł się i pokazał na książkę "Pięćdziesiąt twarzy Greya".
Wybuchnęłam takim śmiechem że aż mi popłynęły łzy z oczu.
- To jest.. to jest książka Iwony, Twojej żony braciszku. Przywiozła mi ją ostatnio jak tu była.
Kiedy to powiedziałam śmiechem wybuchnęła cała reprezentacja i kilku skoczków narciarskich którzy akurat słyszeli naszą rozmowę. Krzysiek zrobił się aż bordowy na twarzy i mrucząc najróżniejsze przekleństwa pod nosem poszedł do swojego pokoju.
 - Kochanie mam dla Ciebie niespodziewajke - powiedział Kubiak z uśmiechem numer 1324492.
- Mówi się niespodziankę.. Żyję wśród debili.- wymruczał Winiarski.
- Och zamknij się.- powiedział Kubi.
- Jaką niespodziankę? - zapytałam.
- Chodź.- powiedział i złapał mnie za rękę.
Szliśmy przez korytarze, po schodach coraz to wyżej i kiedy byliśmy już na piątym piętrze on otworzył klapę na strych. Znaleźliśmy tam kolejne schody tym razem na dach. Kiedy już weszłam tam oczywiście z niemałymi problemami bo to jestem ja, zobaczyłam najpiękniejszy widok jaki kiedykolwiek widziałam. Wszędzie było mnóstwo świeczek,  a na środku dachu stał niewielki stolik przystrojony w biały obrus, płatki róż i wino z kieliszkami.
Spojrzałam na Michała ze łzami w oczach.
- Z jakiej to okazji?- spytałam.
- Z takiej że Cię bardzo kocham. - powiedział i pocałował mnie delikatnie.
- Kiedy jestem przy Tobie nie ma szczęśliwszej osoby ode mnie na całym świecie. Jesteś miłością mojego życia Michał.- powiedziałam patrząc mu głęboko w oczy.
- Kochanie,, Zamieszkaj ze mną.
- Naprawdę tego chcesz? - spytałam.
- Niczego więcej nie potrzebuję kiedy jestem przy Tobie. Proszę.
- Dobrze, zgadzam się. - powiedziałam i mocno przytuliłam go,
Wsłuchiwałam się w bicie jego serca. To najpiękniejszy dźwięk jaki istnieje.
Nie mogłam się doczekać kiedy się wprowadzę do jego mieszkania. Wieczór spędziliśmy wspólnie na dachu ciesząc się swoją obecnością. Koło północy wróciłam do swojego pokoju. Po szybkim prysznicu położyłam się do łóżka. Kiedy już zamykałam oczy usłyszałam dźwięk smsa.
 " Kocham Cię najbardziej na świecie Tosiu. Kolorowych snów! M. "
Z uśmiechem na ustach odpłynęłam w krainę Morfeusza.

***
Welcome!
Jakiś taki dłużysz wyszedł. Mam nadzieje że się spodoba :)
Strasznie Was zaniedbuję.. Przepraszam.
Całusy dla Zuziaka który/ która jest wielkim fanem mojego bloga.
Czytasz+ Komentujesz= Cholernie Motywujesz!
Kisses,
Rudzielec

Rozdział 7

włącz

Zabrałam ze sobą ubrania, dałam szybkiego całusa Michałowi i poszłam pod prysznic. Jak miałam w tradycji zaczęłam śpiewać.
-I don't mind spending everyday out on your corner in the pouring rain look for the girl with the broken smile .Ask her if she wants to stay awhile .And she will be loved .She will be loved .- śpiewałam piosenkę która chodziła mi po głowie od pewnego czasu.
- She will be looooved - zawył za drzwiami Kubiak.
- Nieee! Błagam, zamknij się!- zaśmiałam się.
- Cichaj świetnie nam idzie. Dawaj coś innego!
- No ale co? 
- Dobra ja wiem. What does the fox say? Rin din din din.. - już sobie wyobrażałam że tańczył pod drzwiami. 
- Zamkniecie kurwa ryje?! Ludzie chcą spać! - wydarł się jakże kulturalnie mój brat.
- Ale.. ale jest już dwunasta.- powiedział dość niepewnie Misiek.
- To tłumaczy czemu Iwony już nie ma.- zastanawiał się na głos.- Łosz kuźwa trening.
I tyle go słyszałam. Nie no żartuję. Po całym domu roznosiły się jego przekleństwa, rzucanie przedmiotami i tak dalej. 
- Kochanie, długo jeszcze będziesz brać prysznic?-usłyszałam jęk Miśka.
- Nie, a co?
- Sikuuu.
Westchnęłam głośno, owinęłam się ręcznikiem i wyszłam z zaparowanej łazienki. Kubiak wleciał do niej w prędkości światła. Poszłam do kuchni i nastawiłam ekspres na kawe, Zajrzałam do lodówki z której po chwili wyciągnęłam jajka i zabrałam się za robienie naleśników. 
W pewnej chwili poczułam się obejmowana. 
- Takie widoki mógłbym mieć codziennie.- wymruczał mi do ucha.
- Nie przyzwyczajaj się kotku. Idę się ubrać, a Ty pilnuj żeby się nic nie przypaliło.- cmoknęłam go w nos i chciałam odejść ale mnie zatrzymał.
- Misiuuu -powiedział słodko przedłużając "u"- zostań tak jeszcze trochę. Wyglądasz tak seksownie. - dodał i zaczął mnie całować po szyi.
Kiedy zaczynało się robić ciekawie usłyszeliśmy za sobą chrząkanie i głośny wybuch śmiechu.
-Tośka Ty zbereźniku! Ubrałabyś się. Cześć Misiek.- zawołała Zuzka wciąż lejąc ze śmiechu. 
- Serio? Musiałaś? A było już tak fajnie.- zaczęłam narzekać poprawiając ręcznik czym doprowadziłam do kolejnego wybuchu w postaci śmiechu Kubiaka. 
- Och, zamknij się.- powiedziałam i pokazałam mu język. 
On w odpowiedzi mocno mnie przytulił, pocałował w czoło i powiedział.
- Jeśli chcesz możemy dokończyć w Twojej sypialni.
- Nie zapędzaj się ogierze. Proszę Cię, zerknij na nasze żarełko. 
- No dobra, to zmykaj ale wracaj szybko bo uschnę.
Zaśmiałam się i kiwnęłam głową zgadzając się. 
Weszłam do pokoju, spojrzałam w okno i stwierdziłam że skoro jest tak piękna pogoda mogę nałożyć sukienkę. Kiedy szukałam czegoś fajnego do pokoju jak burza wleciała Zuza.
- Dlaczego do cholery nie powiedziałaś mi że jesteście razem?- zapiszczała.
- Tak jakoś wyszło. - powiedziałam delikatnie zagryzając wargę.
- Uuu coś się przydarzyło. Opowiadaj!- chwyciła mnie za rękę tym samym zmuszając mnie bym usiadła na łóżku obok niej. 
- No dobra. Zaczęło się.. - i zaczęłam opowiadać jej od samego początku wszystko co się wydarzyło.
Kiedy już skończyłam moja słuchaczka siedziała jak wmurowana z szeroko otwartymi oczami i ustami. 
- Ojeej. Słodziaki. Mam nadzieję że będziesz z nim szczęśliwa kochanie- powiedziała mocno mnie przytulając. 
- Już jestem i wierzę że tak już będzie. - uśmiechnęłam się szczerze na samą myśl.
- A Krzysiek wie?
- Eee. Nie. Ale się dowie.-spojrzałam na swoje ręce.- chyba - dodałam i wybuchnęłam śmiechem.

***
Heej :) 
Jako że miałam więcej czasu postanowiłam coś dodać. Przepraszam że tak Was zaniedbała, Mea kulpa (czy jak to sie tam pisze xd)
Czytasz+ Komentujesz= Motywujesz 
Kisses,
Rudzielec.

Rozdział 6.

włącz:
Obudziłam się z kacem jak stąd na Madagaskar i z powrotem. W ustach istna Sahara. Miałam pod sobą jakąś bardzo wygodną poduszkę. Podniosłam głowę by spojrzeć na czym leżę. Moją poduszką był cholernie wyrzeźbiony tors. Przeniosłam wzrok do góry i zamarłam. Zobaczyłam śpiącego Kubiaka. Zauważyłam że sama jestem jedynie w bieliźnie.
- O żesz kurwa..- wyszeptałam, zakryłam usta i odsunęłam się lekko od niego.
Spał tak spokojnie że nie mogłam się opanować by go przez chwilę poobserwować. To było tak cholernie przyjemne uczucie że po niedługiej chwili uśmiechałam się patrząc jak kąciki jego ust unoszą się lekko do góry. Wymruczał coś przez sen i obrócił się twarzą do mnie. Takim oto sposobem nasze usta dzieliły zaledwie milimetry. Jego malinowe usta aż prosiły o pocałunki. Ciekawiło mnie jak smakują.
"Tośka! Ogarnij się to przyjaciel- opieprzałam się co chwilę w myślach- Ale te jego usta.."
Pokręciłam głową i kiedy chciałam wstać on mocno mnie do siebie przytulił. Zaczarowana wsłuchiwałam się w rytm bicia jego serca.
- Tośka..kocham Cię- wymruczał przez sen.
Moje serducho zaczęło coraz szybciej bić. Uśmiechnęłam się szeroko na jego słowa. I kompletnie zapominając o wcześniejszych myślach delikatnie musnęłam jego usta. On otworzył oczy i tak pięknie się do mnie uśmiechnął.
- Dzień dobry- powiedziałam uśmiechając się do niego z uczuciem.
- Tak możesz mnie budzić zawsze- powiedział przyciągając mnie do siebie i namiętnie mnie pocałował.
Oddawałam wszystkie pocałunki napawając się smakiem jego ust. Kiedy oderwaliśmy się od siebie, on głęboko westchnął i patrzył na mnie z czułością.
- Nawet nie wiesz od jak dawna chciałem to zrobić.
- To teraz coś co ja chciałam zrobić od dawna.- powiedziałam uśmieszkiem.
Odkryłam kołdrę pod którą spaliśmy i zaczęłam całować jego sześciopak. Jako że Misiek ma ogromne łaskotki zaczął wierzgać i śmiać się jak opętany. W końcu przez przypadek pieprznął mi łokciem w policzek.
- Auaaaaa! Kurwa Kubiak!! - wydarłam się przykrywając policzek dłonią.
- Przepraszam, przepraszam, przepraaaszam. Kochanie, nie chciałem.- zaczął tłumaczyć i całować mnie za zmianę.
-Kochanie? Jestem dla Ciebie "kochaniem"?- powiedziałam zagryzając wargę.
- Tak. Kocham Cię całym moim sercem. Jesteś dla mnie ważniejsza niż siatkówka. Jeśli byś sobie tego życzyła rzuciłbym to wszystko w pizdu. Tylko dla Ciebie. - mówiąc to cały czas patrzył mi głęboko w oczy.
A ja? A ja wlepiałam w niego wzrok jak zaczarowana, a po policzkach spływały mi łzy.
- Wszystko ok? Jeśli coś powiedziałem nie tak..- przerwałam mu wpijając się w jego usta.
- Kocham Cię! Tak bardzo. Nie waż się rezygnować z tego pięknego sportu bo obiecuję że zrobię Ci krzywdę! Chcę żebyś był szczęśliwy. Chcę być przy Tobie kiedy będziesz spełniał swoje marzenia. - powiedziałam i po raz kolejny go pocałowałam.
- Zaczekaj tu. - powiedział po czym w samych bokserkach wybiegł z sypialni.
Chwilę później przybiegł z woreczkiem lodu i czymś jeszcze.
- To masz by Ci się limo nie zrobiło.-powiedział podając mi lód.- a to chcę Ci dać wraz z zapytaniem czy będziesz moja?- dodał z iskierkami w oczach.
Kiwnęłam głową zgadzając się z wielkim uśmiechem, a on podarował mi pudełeczko.
- Wiesz że bez tego też bym się zgodziła?
- Wiem ale chciałem żeby było romantiko.. no byłoby gdyby nie ten policzek.
Otworzyłam prezent, a w środku zobaczyłam naszyjnik.
- Jest piękny. Dziękuję. - powiedziałam i pocałowałam go.


***
Krótki ale zawsze. Przepraszam że tyle to trwało ale praca wakacyjna zajmuje cały mój czas.
Czytasz+ Komentujesz= Motywujesz!!
Całuję
Rudzielec